Επιλέξτε τη γλώσσα σας

+30 2109201454 - 1075

Επιλέξτε τη γλώσσα σας

Υπάρχουν “ghettos” στο κέντρο της Αθήνας; Μια εγκληματολογική αναδόμηση των κοινωνικών αναπαραστάσεων των κατοίκων της περιοχής

Χριστίνα Ζαραφωνίτου, Καθηγήτρια Εγκληματολογίας, Τμήμα Κοινωνιολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών του ΠΜΣ Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου: Γεωργαλλή Ανδρέα, Γεωργόπουλου Χριστόφορου, Μουσχή Δανάης, Τάτση Χριστίνας, Χρυσοχόου Ελένης.
 

Η αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων. Η εμπειρία του Κεμπέκ στον Καναδά

Αντώνης Μαγγανάς, Εγκληματολογία 1/2011, 176-178.

Κύρια πηγή για τη δημοσίευση αυτή υπήρξε η Ετήσια Έκθεση για το 2007 της κρατικής υπηρεσίας για την αποζημίωση θυμάτων εγκληματικών πράξεων του Κεμπέκ. IVAC (indemnisation des victimes d’ actes criminels), Québec, Canada, 2008.

 

 
 

 

 

Εναλλακτικές μορφές απονομής της ποινικής δικαιοσύνης

Αντώνης Μαγγανάς, Ποινική Δικαιοσύνη 3/2006, 298-304.

Η αποτυχία του αμιγώς κατασταλτικού συστήματος οδήγησε, τα τελευταία χρόνια, στην ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, όπως η θεραπευτική, συμμετοχική και επανορθωτική δικαιοσύνη. Ο συγγραφέας προβαίνει σε μία κριτική του ισχύοντος συστήματος και παρουσιάζει τις νέες μορφές.

 

 

 
 

 

 

Κοινωνικές υπηρεσίες για ανηλίκους: Ένας αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης της νεανικής παραβατικότητας. Η εμπειρία του Κεμπέκ

Αντώνης Μαγγανάς, Ποινική Δικαιοσύνη & Εγκληματολογία 1/2010, 12-17.

Στο κείμενο που ακολουθεί παρουσιάζονται οι κοινωνικές υπηρεσίες που προσφέρονται στα παιδιά που βρίσκονται σε δυσκολία και τις οικογένειές τους στην Επαρχία του Κεμπέκ στον Καναδά.

 

Κοινωνικά προβλήματα και ποινικός έλεγχος

Αντώνης Μαγγανάς, Ποινική Δικαιοσύνη 1/2002, 47-58.

Στη δημοσίευση εξετάζεται η δυνατότητα του δικαστικού μηχανισμού να ελέγξει κοινωνικά προβλήματα και παραβατικές συμπεριφορές, όπως η παιδική κακοποίηση, η ενδοσυζυγική βία και η εγκληματικότητα που σχετίζεται με τα ναρκωτικά.

 

 
 

 

 

Αποτίμηση της βαρύτητας των ποινών

Αντώνης Μαγγανάς, Ποινική Δικαιοσύνη 8-9/2002, 944-947.

Η ιδέα αυτής της έρευνας ξεκίνησε από το θέμα του διδακτορικού μου που αφορούσε την άγνοια του νόμου. Ξεκινώντας από την αρχή ότι η άγνοια του νόμου και της ποινής δεν γίνεται δεκτή σύμφωνα με το άρθρο 30 Ελλ. ΠΚ. Θελήσαμε να δούμε πόσο εκτεταμένη είναι η άγνοια όσον αφορά τις ποινές και ταυτόχρονα ποια ποινή θα επέλεγαν οι ερωτώμενοι είχαν στη διάθεσή τους έναν πίνακα που περιείχε όλες τις ποινές που προβλέπονταν γι’ αυτές τις περιπτώσεις.

 

 

 
 

 

 

Fear of crime and victimisation: the Greek experience

Christina M. Zarafonitou. Helmut Kury (Ed.), Fear of crime-Punitivity. New developments in Theory and research, Universitatsverlag, Dr.N.Brockmeyer, Bochum, 2008, σ.σ.159-172.

 

Research findings are not homogeneous concerning the relationship between past victimisation experience and the feeling of fear and insecurity, while distinguishing according to crime type. 

Punitiveness, fear of crime and social views

Christina M. Zarafonitou. in Kury, H., Shea, E. (Eds.) Punitiveness – worldwide perspectives, Bochum: Universitätsverlag Dr. Brockmeyer, 2011, pp. 269-294.

 

This paper focuses on different aspects/dimensions of punitiveness and on the differentiation of the factors correlated with them. Specifically, the punitiveness which is expressed as a demand of making penal sanctions harsher appears to be correlated with the insecurity which stems from “traditional” criminality. 

Criminal Victimisation in Greece and the Fear of Crime: A 'Paradox' for Interpretation

Christina M. Zarafonitou, International Review of Victimology, 16 (3), 2009, 277-300.

 

The measurement of victimisation was rare and sporadic in Greece until 2005 when it was included in the EU International Crime Survey (EUICS). Many findings are highly interesting as for example those concerning corruption. 

Fear of crime in contemporary Greece: Research evidence

Christina M. Zarafonitou. Criminology (special issue), October 2011, p 50-63.

 

Fear of crime is considered as a complex social phenomenon with important consequences at both personal and societal level. Its semantic boundaries remain unclear and the pursuit of its definition results in a skepticism concerning its conceptualisation. 

Criminology as a discipline in modern Greece: Teaching, Research and Profession

Christina M. Zarafonitou. in Sette R. (edited by), Cases on Technologies for Teaching Criminology and Victimology:  Methodologies and Practices, Hershey, PA (USA), IGI Global, 2009, pp.49-65.

 

Although in Greece the publication of books of criminological interest began in the last decades of the 19th century, the subject of Criminology was introduced by Professor Konstantinos Gardikas first at Athens University in 1930 and, then, at Panteios School of Social and Political Sciences in 1932. Some years later, in 1938, the chair of Criminology and Penology was established at the University of Athens. In our days, Criminology is taught mainly at the schools of Law and of Sociology and there is a special Section of Criminology in the Department of Sociology at Panteion University. 

Από την ανταποδοτική στην αποκαταστατική δικαιοσύνη: τιμωρητικότητα ή άμβλυνση των συγκρούσεων;

Χριστίνα Μ. Ζαραφωνίτου. Η Εγκληματολογία απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις. Επετειακό Συνέδριο για τα 30 χρόνια της Ελληνικής Εταιρείας Εγκληματολογίας, Δ/νση έκδ. Α. Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, Εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2011, σ.σ. 115-129

 

Το jus puniendi απασχόλησε την ελληνική σκέψη της κλασικής Αθήνας κατά την οποία η ποινή δεν αποτελούσε μιαν απλή εκδίκηση αλλά είχε ως στόχο την επίτευξη κοινωνικού οφέλους. Η παρούσα μελέτη, μέσα από μια σύντομη αναδρομή στα στάδια εξέλιξης της ποινικής φιλοσοφίας, εστιάζει στη σύγχρονη πραγματικότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από την αποκαλούμενη ‘νέα τιμωρητικότητα’, αποσκοπώντας περισσότερο στην άμβλυνση των κοινωνικών ανασφαλειών παρά στην αντιμετώπιση του εγκλήματος. Στο πλαίσιο αυτό, ο ρόλος του θύματος γίνεται ιδιαίτερα σημαντικός αλλά και αμφίσημος. Έντονος προβληματισμός διατυπώνεται σχετικά με τα όρια των δικαιωμάτων των θυμάτων και την ανάγκη ανάπτυξης δεοντολογίας στο πλαίσιο της Θυματολογίας, έτσι ώστε η αντίδραση στη θυματοποίηση να μην οδηγεί σε ανταποδοτικές στάσεις ως προς τον δράστη αλλά να επιζητείται, με τη συμβολή των δύο μερών, η καλύτερη λύση στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε.

 

 
 

 

 

Σελίδα 3 από 4