Διδάσκουσα: Καθηγήτρια Χριστίνα Ζαραφωνίτου

Επιστημονική συνεργάτις: Δρ Αναστασία Χαλκιά

Κατά τη λήξη του μαθήματος «Πόλη και εγκληματικότητα, αίσθημα ανασφάλειας και τιμωρητικότητα» οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κλήθηκαν να συντάξουν ένα μικρό κείμενο αναφορικά με τον τομέα στον οποίο θα έδιναν άμεση προτεραιότητα, εάν ήταν υπεύθυνοι αντεγκληματικής πολιτικής στην Ελλάδα σήμερα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα κείμενα των φοιτητών αναδύεται ένα ευρύ φάσμα τομέων προτεραιοποίησης της αντεγκληματικής πολιτικής με ιδιαίτερη έμφαση στην αναδιοργάνωση και στην εκπαίδευση της αστυνομίας, στην έγκαιρη απονομή δικαιοσύνης, στη σωφρονιστική και μετασωφρονιστική μέριμνα καθώς και στη συμμετοχική αντεγκληματική πολιτική. Επιπρόσθετα, προτείνεται επικέντρωση στην πρόληψη ειδικών μορφών εγκληματικότητας, όπως οι κλοπές/διαρρήξεις, το οικονομικό και το οργανωμένο έγκλημα. Περαιτέρω, η αντιμετώπιση της παραβατικότητας των ανηλίκων απασχολεί ιδιαίτερα τους φοιτητές, καθότι καθίσταται –μεταξύ άλλων- σημαίνουσα για την εξέλιξη της εγκληματικότητας στο μέλλον. Τέλος, η χάραξη και η οργάνωση της αντεγκληματικής πολιτικής, όπως επισημαίνεται, δεν μπορεί να καταστεί ορθολογικά και συντεταγμένα εφικτή, δίχως την ίδρυση ενός Ινστιτούτου Αντεγκληματικής Πολιτικής.

Οι φοιτητές αφουγκράζονται τα επιμέρους ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία σε σχέση με το εγκληματικό φαινόμενο και προτάσσουν συγκεκριμένες δράσεις για την αντιμετώπισή τους. Επιπρόσθετα, αναδεικνύουν τη δυσκολία του έργου της αντεγκληματικής πολιτικής, η οποία καλείται να επανεφευρίσκει συνεχώς, με τρόπο ορθολογικό, επιστημονικό και υπό το πρίσμα των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τις απαντήσεις της απέναντι στο έγκλημα, στον παθόντα και στον δράστη.

Δείτε το συνημμένο για περισσότερες λεπτομέρειες

Συνημμένα:

ΣΥΝΟΛΙΚΟ_ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.pdf